Paradijs aan de Commewijnerivier

De tweedaagse fietstocht is onevenredig verdeeld. Dag 1 twintig kilometer, dag 2 veertig. Dat komt omdat we per se in Frederiksdorp willen overnachten, een must volgens Lodewijk. We maken de rugzakken vast op de bagagedragers met de door het fietsverhuurbedrijf verstrekte binders. Alleen voor Erik zijn die er niet. Hij bedenkt een ingenieuze manier om zijn rugzak vast te binden. Het meegebrachte tornmesje komt goed van pas. We fietsen naar Leonsberg om ons in te schepen naar de overkant. Op de andere oever inspecteren we of alle bagage goed vastzit en in niet al te hoog tempo fietsen we achter en soms

Inspectie van de bagage

naast elkaar door het rustgevende landschap. Wuivende kokospalmen en papayabomen langs de weg, veel omoe snesies en een enkele visdrogerij. Het verkeer houdt over het algemeen rekening met die rare bakra’s (blanken) die zo nodig moeten fietsen. Surinamers lopen en fietsen niet, dat is voor arme mensen. Al om 12.15 zijn we bij de steiger waar we een bootje naar Frederiksdorp nemen met nog vier andere rare, maar deftig sprekende Hollanders op de fiets. Frederiksdorp is een oude koffieplantage, waarvan de prachtig gerestaureerde gebouwen dienstdoen als hotel en appartementen.

De steiger van Frederiksdorp

De eigenaar en uitbater is een Nederlandse Surinamer die na zijn dienstplicht in Suriname is blijven ‘hangen’, met een Surinaamse is getrouwd. Samen runnen ze het bedrijf. We kunnen meteen aan de lunch.  Daarna maken Ing, Ton en Astrid een wandeling naar het 500 meter verderop gelegen Margritadorp v.v . Erik gaat ‘een slaapje doen’. In de middag maken Erik en Astrid een verkenningstocht over de plantage, raken vast in de tokkotokko (kleiachtige modder) en komen smerig terug in het appartement.

Ing en Ton 'in' het restaurant

In de vooravond bestellen de heren een jonge en een Parbootje en de dames een fles witte wijn. Als echte kolonialen zitten we op de veranda met uitzicht op de voormalige gevangenis, nu het restaurant. Na het meer dan verrukkelijke avondeten zitten we in het donker te mijmeren op de veranda. We luisteren naar de geluiden van de nacht. We hebben het gevoel in het paradijs te zijn beland.

Onze appartementen, 5 en 6